Χίος

Χίος

To άρωμα της μαστίχας μαγεύει, η αυθεντικότητα των κατοίκων αιχμαλωτίζει. Δαιμόνιοι, εύθυμοι και φιλόξενοι οι Χιώτες δεν πάνε πια δύο – δύο, διατηρούν όμως όλα τα άλλα χαρακτηριστικά για τα οποία φημίζονται στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μεσαιωνικά χωριά με παραστάσεις χαραγμένες στους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών, και ντοματάκια κρεμασμένα στα μπαλκόνια και δρομάκια στρωμένα με βότσαλα του γιαλού δίνουν στο νησί ένα ύφος ιδιαίτερο.

Το νησί που σύμφωνα με το μύθο και κατά την πιθανότερη εκδοχή υπήρξε ο τόπος γέννησης του Ομήρου χρωματίζεται από το μπλε της θάλασσας, το πράσινο των πευκοδασών, το κόκκινο της αγριοτουλίπας και το χρυσαφί της μαστίχας.

Τόπος έντονης πολιτιστικής και εμπορικής δραστηριότητας από αρχαιοτάτων χρόνων το πέμπτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας προσφέρει σε επισκέπτες και περαστικούς απλόχερα τη δροσιά, τις ομορφιές, και την πλούσια ιστορία της.

Τα Μαστιχοχώρια (Μεστά, Καλαμωτή, Βέσσα, Ολύμποι, Έλατα, Πυργί) εκτός από το ότι είναι η κατεξοχήν περιοχή παραγωγής της μαστίχας, έχουν μια ιδιαίτερη φρουριακή γενοβέζικη αρχιτεκτονική.

Ανάμεσα τους το «ζωγραφιστό χωριό» Πυργί. Οι τοίχοι των σπιτιών είναι στολισμένοι με γεωμετρικά γκριζόασπρα σχήματα, τα «ξυστά», ιταλικής προέλευσης.

Επίσης τα Μεστά όπου τα παραδοσιακά σπίτια είναι «κολλημένα» το ένα με το άλλο δημιουργώντας ένα προστατευτικό τείχος, πρότυπο αμυντικής αρχιτεκτονικής.

Η «Πέτρα του Ομήρου», πάνω στην οποία σύμφωνα με την παράδοση καθόταν και δίδασκε ο Όμηρος., στην τοποθεσία Δασκαλόπετρα, αν και νεώτερες έρευνες υποδεικνύουν ότι πρόκειται για ιερό αφιερωμένο στη θεά Κυβέλη.

Το Φρούριο της Χίου, βυζαντινής εποχής, στα βόρεια του λιμανιού. Μέσα στο φρούριο υπάρχουν γενοβέζικα σπίτια.

Το «Παλάτι Ιουστινιάνι», κτίριο πιθανόν του 15ου αι., κοντά στην κεντρική πύλη του Κάστρου.

Ο Κάμπος. Μοναδικό οικιστικό – γεωργικό σύνολο όπου καλλιεργούνται κυρίως εσπεριδοειδή, και που έχει διατηρήσει το χαρακτήρα του από τον 14ο αι. έως σήμερα. Υπήρξε τόπος διαμονής της άρχουσας τάξης της Χίου.

Οι υγροβιότοποι, στις θέσεις «Λήμνος» και «Πάρπαντα», με νεροχελώνες και περαματάρικα πουλιά.

ο Γενοβέζικος οικισμός Σκλαβιά

Η καστροπολιτεία στην Ανάβατο.

Μουσεία

• Το αρχαιολογικό μουσείο, στην πρωτεύουσα
• Το βυζαντινό, στην πρωτεύουσα
• Η Βιβλιοθήκη Κοραή, Λαογραφικό Αργέντη, στην πρωτεύουσα
• Το Ναυτικό, στην πρωτεύουσα
• Το παλατάκι Ιουστινιάνι
• Το Μουσείο Μαστίχας στα Μαστιχοχώρια

Εκκλησίες – Μοναστήρια

• Η Νέα Μονή. Γυναικείο μοναστήρι, που ιδρύθηκε τον 11ο αι., και είναι το σημαντικότερο στην ιστορία του νησιού.
• το μοναστήρι του Αγίου Μηνά, σύμβολο της μεγάλης σφαγής στη Χίο το 1822.
• στο Χαλκειό η Παναγιά Κρήνα του 12ου αιώνα.
• η εκκλησία της Παναγιάς της Σικελιάς του 13ου αιώνα.
• η μονή της Παναγίας Πλακιδιώτισσας
• η εκκλησία της Αγίας Μαρκέλλας, προστάτιδας της Χίου που γιορτάζει στις 22 Ιουλίου.
• στα Μεστά ο Παλαιός και ο νέος Ταξιάρχης

Παραλίες

• Μαύρα Βόλια στον όρμο του Εμπορείου. Μαύρες ηφαιστειογενείς πέτρες δημιουργούν ένα τοπίο μαγευτικό.
• Καρφάς. Η δημοφιλέστερη αμμουδιά του νησιού
• Κώμη, με άμμο
• Ναγός, με βότσαλο
• Αγία Φωτιά, με βότσαλο
• Φωκί
• Λιθί
• Λιμένας Μεστών.
• Αγία Ειρήνη
• Γιόσωνας
• Άγιο Γάλα
• Λημνιά
• Κάτω Φανά
• Όρμος Λω στο Βροντάδο
• Αμάδες
• Μάναγρος

Τι θα ψωνίσετε

Σίγουρα μαστίχα (κρυσταλλική), τσίχλες, γλυκό μαστίχα, γλυκά του κουταλιού (μελιτζανάκι, κεράσι, φιστίκι, τριαντάφυλλο κ.α.), γλυκά ταψιού, αμυγδαλωτά, ούζο, λικέρ, ανθόνερο, ροδόνερο.
Κεραμικά από τα Αρμόλια και την πρωτεύουσα. Κεντήματα και πάνινες κούκλες από το γυναικείο συνεταιρισμό Καλλιμασιάς, υφαντά από το γυναικείο συνεταιρισμό Θυμιανών και τον αγροτουριστικό συνεταιρισμό Νοτιοχώρων. Μαγκούρες, μέλι και αρωματικά βότανα από τον Ανάβατο.